Bèr was vanaf 1962 lid van onze vereniging. In 1967 ging hij naar de scheidsrechterscursus en na het behalen van zijn diploma heeft hij 15 jaar als scheidsrechter voor onze club gefungeerd. Ook heeft hij 10 jaar in het bestuur gezeten en is hij voorzitter van de TC geweest.
Hij was 1 van de organisatoren van het eerste buitentoernooi van Unisign VVC. Daarna heeft hij aan alle buitentoernooien meegewerkt, bijvoorbeeld als scheidsrechteraanwijzer, in de ontvangstcommissie of als scheidsrechter.
In 1993 ontving hij de bondspenning van de Nevobo vanwege zijn vele verdiensten voor het districtswerk. Ook werd hij benoemd tot erelid van onze vereniging, toen nog Unisign VVC.
Herinneringen door Geert Cramers:
Bèr, erelid van onze vereniging, voor zijn vele verdiensten als bestuurslid en scheidsrechter. En toen dit voor hem niet meer mogelijk was nog jarenlang als scheidsrechter coördinator in de zeventig- en tachtiger jaren van de vorige eeuw. Elke maand stuurde hij dan de aangewezen wedstrijden toe. Ook de wedstrijdvergoedingen en de reiskosten werden door Bèr berekend en later uitbetaald.
Vanaf die tijd was Bèr zaterdags geregeld te vinden op de hoogste tree van de tribune bij de wedstrijden van D1 en H1, waar hij graag de discussie aanging over het wel en wee op het veld.
Altijd positief, al floot een scheids, in onze ogen, slecht dan was zijn opmerking: “Hij zal het wel anders gezien hebben.” En als een coach voor ons onbegrijpelijke wissels toepaste of niets deed als het slecht ging: “Je weet niet wat daar beneden aan de hand is. De coach zal er zijn redenen voor hebben!”
En als hij een bekende uit Serum trof moest eerst over het Serumse gebeuren gepraat worden.
Bèr, clubman in hart en nieren, we zullen je missen.
